De MCU heeft sinds Avengers: Endgame aanzienlijke veranderingen ondergaan, zonder een actieve Avengers-ploeg op dit moment. Opkomende helden vullen de gaten die Iron Man en Captain America hebben acht
Auteur: ClaireLezing:1
De leiders van de beschaving zijn zo iconisch als de beschavingen zelf. De benadering van Firaxis voor het selecteren van nationale vertegenwoordigers is in de loop der jaren aanzienlijk geëvolueerd. Deze verkenning duikt in het leider van de Civilization VII en hoe het leiderschap in de geschiedenis van de serie opnieuw definieert.
← Terug naar Sid Meier's beschaving vii hoofdartikel
CIV -leiders zijn sinds de oprichting een integraal onderdeel van de serie, waardoor zijn kernidentiteit wordt gevormd. Elke leider belichaamt de essentie van hun beschaving en speelt een cruciale rol in gameplay. Hoewel consequent belangrijk, is de weergave van leiders gediversifieerd in elke aflevering, waardoor het concept van leiderschap en de impact ervan op het spel wordt verfijnd.
Deze analyse onderzoekt de evolutie van de leider van de beschaving, die veranderingen in elke iteratie benadrukt en hoe beschaving VII een uniek leiderschapsparadigma presenteert.
De originele beschaving bevatte een eenvoudiger selectie in vergelijking met latere games. De meeste vertegenwoordigden de wereldwijde superkrachten en historische figuren van de vroege jaren negentig en oudheid. Met beperkte ontwerpbereik en technologie omvatte het spel 15 beschavingen, waaronder Amerika, Rome, Griekenland, Japan, China, Frankrijk, Egypte en Rusland. Leiderschap was eenvoudig - leiders waren historische staatshoofden. De selectie gaf prioriteit aan algemeen herkende cijfers.
Dit resulteerde in leiders zoals Abraham Lincoln, Tokugawa Ieyasu, Mahatma Gandhi en Julius Caesar, naast meer controversiële keuzes zoals Mao Zedong en Joseph Stalin. Elizabeth I was de enige vrouwelijke leider. Deze aanpak, hoewel begrijpelijk voor zijn tijd, maakte de weg vrij voor toekomstige innovaties die beginnen met Civilization II.
Civilization II breidde het leiderrooster uit en omvatte minder bekende bevoegdheden zoals de Sioux. Het is belangrijk dat het een afzonderlijk vrouwelijke leider -selectie introduceerde, wat zowel mannelijke als vrouwelijke opties voor elke beschaving biedt. De definitie van "leider" werd verbreed om cruciale figuren op te nemen die verder gaan dan staatshoofden, zoals Sacagawea voor de Sioux en Amaterasu voor Japan.
Civ III integreerde vrouwelijke leiders in het hoofdrooster, met zes in totaal. Sommigen vervingen historisch dominante mannelijke tegenhangers (bijv. Joan of Arc die Napoleon vervangt).
Civ IV en Civ V hebben het rooster en de definitie van leiderschap verder uitgebreid. Revolutionairen, generaals en hervormers werden gebruikelijk. Traditionele boegbeelden werden vervangen of verdubbeld, geïllustreerd door Wu Zetian die Mao Zedong vervangen in China en zowel Victoria I als Elizabeth I die Engeland vertegenwoordigen. De focus verschoof van uitsluitend prominente figuren naar een bredere weergave van de mensheid.
Civilization VI verbeterde de karakterisering, diversiteit en creativiteit aanzienlijk en presenteerde leiders als gestileerde geanimeerde karikaturen. Leider persona's - alternatieve versies die de nadruk leggen op verschillende aspecten van de persoonlijkheid van een leider - werden geïntroduceerd en boden diverse speelstijlen aan. Minder bekende cijfers van minder prominente beschavingen werden opgenomen, zoals Lautaro van de Mapuche en Bà Triệu van Vietnam.
Leiders werden gedefinieerd door specifieke hoofdstukken van hun leven en voorafschaduwen van de aanpak van Civ VII. Leiders zoals Eleanor van Aquitaine en Kublai Khan kunnen meerdere beschavingen leiden. Meerdere leideropties voor enkele beschavingen (bijvoorbeeld Amerika, China) werden gebruikelijk. Leider persona's verder gediversifieerde gameplay -opties.
Civilization VII toont het meest diverse en creatieve leider -selectie tot nu toe. Het maakt gebruik van een mix-and-match-aanpak, waardoor leiders bevrijden van enkele historische voorkeuren. Harriet Tubman, de Amerikaanse abolitionist, is een goed voorbeeld en vult een unieke spymasterrol.
Andere opmerkelijke toevoegingen zijn Niccolò Machiavelli en José Rizal, die een afwijking vertegenwoordigen van traditionele leiders van de staat. Gedurende bijna 30 jaar is de focus van de beschaving geëvolueerd van uitsluitend krachtige figuren naar een diverse weergave van invloedrijke individuen, met een breder verhaal van de mensheid.
← Terug naar Sid Meier's beschaving vii hoofdartikel
09
2025-08