Dune Director's Lost Script ortaya çıkarıldı

Ridley Scott'ın Kayıp Dune: 40 yaşındaki bir senaryoyu tanıtmak

Bu hafta, David Lynch'in Dune prömiyerinden bu yana kırk yıldır, daha sonra sadık bir kült takiben bir gişe flopu. Bu, Denis Villeneuve'nin Frank Herbert'in klasik romanının son büyük ekran uyarlamasıyla tam bir tezat oluşturuyor. Ridley Scott'ın katılımı, Lynch dümen almadan önce, şimdiye kadar büyük ölçüde gizemli kaldı.

Ekim 1980'de Rudy Wurlitzer tarafından kaleme alınan Scott'ın terk edilmiş Dune senaryosunun 133 sayfalık bir taslağı, Wheaton College'daki Coleman Luck Arşivlerinden ortaya çıktı. Bu keşif, Herbert'in orijinal senaryosundan ve Villeneuve'nin yorumundan önemli bir ayrılma olan Scott'ın vizyonuna ışık tutuyor.

Frank Herbert'in ilk senaryosu sadık olsa da, sinematik akıştan yoksundu. Scott, Wurlitzer ile etkileşime girdikten sonra, iki bölümlü bir uyarlama öngörerek bir sayfa bir yeniden yazmayı hedefledi. Wurlitzer'in senaryosu, romanın özünü yakalarken, farklı bir duyarlılığı aşıladı. Scott kendisi daha sonra senaryoyu "oldukça iyi iyi" olarak nitelendirdi.

Projenin ölümüne çeşitli faktörler katkıda bulundu: Scott'ın erkek kardeşinin ölümü, Meksika'da filme olan isteksizliği (De Laurentiis'in talebi), 50 milyon doları aşan bir balon bütçesi ve filmlerin cazibesi Blade Runner projesi. En önemlisi, evrensel yönetici Thom Mount, senaryoda evrensel beğeni topladığını belirtti.

Wurlitzer'in uyarlaması sinematik bir başarısızlık mıydı, yoksa sadece çok karanlık ve ana akım bir kitle için politik olarak suçlandı mı? Komut dosyasının ayrıntılı bir analizi, bireysel yorumlamaya izin verir. Wurlitzer ve Scott yorum yapmaktan kaçınırken, senaryo kendisi zorlayıcı bilgiler sunuyor.

Yeniden tasarlanmış bir Paul Atreides

Wurlitzer'in Dune , Paul'ün kaderini ön plana çıkaran kıyamet ordularını tasvir eden bir rüya dizisiyle açılır. Scott'ın imza stilini anımsatan senaryonun görsel açıklamaları zengin bir şekilde uyarıcıdır. Timothée Chalamet'in tasviri yerine, Paul 7 yaşında, bir gesserit testi geçiriyor. Sahne, Jessica'nın paralel deneyimiyle kesişiyor ve psişik bağlarını vurguluyor. Lynch'in filmi Burning Flesh'in benzer görüntülerine sahipken, Wurlitzer'in versiyonu gerçeküstücülük duygusunu sürdürüyor.

Paul'ün karakteri diğer uyarlamalardan önemli ölçüde daha iddialıdır. Senaryo, eğitimini ve nihai olarak Duncan Idaho'yu aşan bir flaş içeriyor. Bu, Paul'ün kırılganlığının daha fazla gerginlik yarattığı Lynch'in tasviri ile tezat oluşturuyor.

21 yaşındaki Paul, Usta Kılıç ustası, yakışıklı, karizmatik ve regal olarak tasvir ediliyor. Gurney'in yerini alan Duncan, mizahi bir tavır sergiliyor.

• Duncan: * Bir gün öğrencisinin onu aşması bir öğretmen görevidir. (Gülümseyerek) Ama rahatlayabileceğinizi düşünmeyin. Bu sadece bir seviye. Usta için başka, daha tehlikeli yöntemler de var. Ama şimdi değil. Şimdi düzgün sarhoş olacağız.

İmparatorun ölümü ve değişen güç dinamikleri

Senaryo çok önemli bir bükülme sunuyor: İmparator'un ölümü. Romandan yoksun olan bu olay, ortaya çıkan olaylar için katalizör görevi görüyor. İmparatorun ölümü, büyük evlerin yas tutmak için bir araya geldiği mistik bir ortamda görsel olarak çarpıcı bir sahnede ortaya çıkıyor. Ölen İmparator, bir ortamdan iletişim kuran Duke Leto'ya Arrakis'e veriyor.

Baron Harkonnen, Feyd-Rautha aracılığıyla, Leto'nun reddettiği bir baharat üretimi anlaşması öneriyor. Anahtar bir çizgi, Lynch'in filminin ünlü bir çizgisini yansıtıyor: "Dune, baharatları kontrol eden ve baharatları kontrol eden evreni kontrol eden."

Navigatör ve Arrakis'e Varış

Senaryo, şeffaf bir kapta yüzen uzun bir insansı figür olarak baharat mutasyona uğramış bir varlık olan navigatörü tasvir ediyor. Bir hap aldıktan sonra komaya giren navigatör, Heighliner'ı müzikal tonlamalarla yönlendirir.

Atreides'in Arrakis'e gelişi, kılıçları, feodal gelenekleri ve sınıf eşitsizliğini vurgulayan bir ortaçağ estetiği ile tasvir ediliyor. Spice madenciliğinin ekolojik etkisi, yoksul vatandaşların disseke yaratıkları ve sahneleri ile vurgulanmaktadır. 1980'lerin aksiyon filmlerini anımsatan bir bar dövüş sahnesi, beklenmedik bir eylem unsuru sunuyor.

Çölde şiddetli bir iniş

Senaryoda, Harkonnen'in Atreides'in kalesine saldırısının acımasız bir tasviri var. Paul, kitabın açıklamasından ayrılan yarasa benzeri bir avcı arayanla karşılaşır. Şiddet, sayısız kafa ve zehirli bir Duke Leto da dahil olmak üzere grafiktir. Yueh'in ihaneti, diğer uyarlamaların asil motivasyonlarından yoksun olan kendini koruma ile yönlendirilir.

Paul ve Jessica'nın çöl kaçışı yoğun, tehlikeli bir kaza inişi ve hayatta kalma mücadelesi sergiliyor. Senaryo, Herbert ve De Laurentiis ile önemli bir tartışma noktası olan Paul ve Jessica arasındaki ensest ilişkisini atlıyor.

Fremen ile karşılaşma benzer şekilde acımasızdır, Paul'ün Jamis ile düello ile sonuçlanır. Senaryo, Chani'yi Jamis'in karısı olarak tanıtır ve sonunda Paul'ü yeni arkadaşı olarak kabul eder. Fremen töreninde Paul için baharat kaynaklı bir vizyon bulunmaktadır.

Climax, üç göğüs ve kum kurdu ile bir şamanın yer aldığı bir Suyu Yaşam Töreni içerir. Jessica hayatın suyunu içiyor ve aurasını Rahip Annesi ile birleştiriyor. Senaryo Paul ve Jessica ile biter Fremen kabilesine kabul edildi.

cesur, alışılmadık bir vizyon

Wurlitzer'in senaryosu, ekolojik kaygıları ve karizmatik liderliğin tehlikelerini vurgulayarak daha karanlık, daha politik olarak suçlanan bir vizyonu Dune vizyonu sunuyor. Senaryonun kaynak materyalden ayrılması, tartışmalı olsa da, Herbert'in çalışmalarının benzersiz bir yorumunu sunuyor. Senaryo'nun olgun temaları ve grafik şiddet muhtemelen reddedilmesine katkıda bulundu. Tüm Dune hayranlarını tatmin etmemiş olsa da, kayıp bir sinema olasılığına büyüleyici bir bakış sunar. Ekolojik temalar, faşizmin tehlikeleri ve eyleme çağrısı bugün çarpıcı bir şekilde alakalı olmaya devam ediyor.